ประสบการณ์ : นายธีรวัฒน์ อุ่นสินมั่น
คุณสมบัติ : โฮจ้าชู
19 ธันวาคม 2564
สวัสดีครับ....เพื่อนสมาชิกผู้นำ ฯ ทุกท่าน, ผู้อำนวยการโอเอะดะ และผู้จัดการฮาระดะ
ก่อนอื่นขอขอบคุณที่ให้โอกาสเล่าประสบการณ์ในวันนี้ การปฏิบัติของผมด้านการสวดมนต์คือผมจะสวดมนต์ทุกเช้า-เย็น สวดพระสูตรสีน้ำเงิน และบทสวดพระศรีอาริยเมตไตรย เมื่อเร็วๆนี้มีโครงการพิเศษ จับคู่ปฏิบัติ ทุกคนจะตั้งเป้าหมายว่าจะทำอะไร? ขอให้ลงมือปฏิบัติอย่างตั้งใจ(จะสำเร็จหรือไม่ ? ไม่ใช่เรื่องสำคัญ) ผมได้ตั้งเป้าหมาย แนะนำสมาชิกให้ได้สัก 1 คน ผมตั้งใจแนะนำญาติให้เป็นสมาชิกแต่ก็ยังไม่มีโอกาส จนกระทั่งคืนวันที่ 21 พ.ย. ประมาณตี 2-ตี3 ได้รับโทรศัพท์จากหลานชาย ณ เวลานั้นผมอยากต่อว่าเขา แต่เขาก็ไม่ค่อยมีสติเพราะดื่มเหล้าเมามาก ผมให้เขาพูดระบายความในใจออกมา ความจริงในวันนั้น ช่วงบ่ายผมต้องไปมูลนิธิฯ เข้าร่วมกิจกรรมโฮจ้า และประชุมอนุกรรมการ แต่ผมขอไม่ไปมูลนิธิฯ ของดไม่เข้าร่วมเพราะคิดว่าจะเป็นโอกาสที่ผมจะได้ไปหาเขาและแนะนำคำสอนเรยูไก ผมอยากให้เขาเป็นสมาชิกได้ปฏิบัติเรยูไก
ผมขอเล่าเรื่องราวของหลานให้ทุกท่านฟัง คือ หลานชาย เป็นลูกของน้องชายคนเล็ก โดยประวัติ หลานคนนี้เกิดกับ พ่อแม่ที่ยังมีอายุน้อย ยังไม่บรรลุนิติภาวะ หลังจากนั้น พ่อแม่ ก็ได้เลิกร้างกันไป ปล่อยให้เด็กเลี้ยงดูโดยพี่สาวของผม ตั้งแต่ยังเป็นทารก ตอนเป็นเด็กก็เป็นที่รักของทุกคนในหมู่พี่น้อง ยังจำได้ผมเป็นคนหนึ่งที่ขี่มอเตอร์ไซด์ ไปส่งที่โรงเรียนทุกวัน บางครั้งก็มีเรื่องดุด่าเด็กเนื่องจากไม่ยอมตื่นในตอนเช้า ด้วยความรักของพี่สาวที่มีต่อเด็กก็ได้ต่อว่าผมแทนที่จะว่าเด็ก ผมคิดว่าด้วยความรักที่มากเกินอาจเป็นเหตุให้เด็กได้ใจ ได้รับการปกป้องจนไม่เข้าใจเรื่องความถูกต้อง เวลาผ่านไปในช่วงประถมต้น ประมาณว่าประถม 4 ได้เกิดเหตุที่ขาดเดาไม่ได้เลย นั่นคือเด็กได้ไปติดยาเสพติดจากทางโรงเรียน ผมสังเกตเห็นพฤติกรรมที่แปลกๆไป หน้าตาเกรี้ยวกราด โมโหร้าย ถ้าใครไม่ทำตามใจก็จะทำร้าย ยังจำได้มีครั้งหนื่งผมได้จับตัวเด็กเพื่อจะให้สงบสติแต่เด็กได้เข้าต่อสู้ผม เบิกตากว้างพร้อมที่จะเข้าทำร้ายผม โชคยังดีเขายังเด็กอยู่มากไม่มีแรงที่จะต่อต้านผมได้ นับแต่นั้นมาได้เข้าไปที่โรงเรียนแจ้งให้ทราบว่าเด็กติดยาเสพติด จึงได้ส่งต้วไปบำบัดแต่ก็ไม่แคล้ว อีกหลายปีผ่านไปเขาก็ได้ถูกจับเรื่องของยาเสพติด อาจจะเสพ หรือขาย ผมก็ไม่แน่ใจ ได้ถูกจับติดคุกอยู่ประมาณ 2-3 ปี พี่สาวเสียใจกับเรื่องนี้มากคิดอยู่เสมอว่าต้นเหตุเกิดจากพ่อแม่ไม่ให้ความอบอุ่นจึงส่งผลถึงเด็ก พี่สาวก็พยายามทุ่มความรักให้กับเขาแทน ส่งเสียให้เรียนต่อในสถาบัน เทคนิคการทหาร ต้องเสียเงินค่าเข้าไปมากมาย แต่ก็ไร้ผลเพราะเขาได้หนีเรียน และได้ถูกให้ออกจากโรงเรียน ตัวเขาไม่สนใจเรียน ไม่สนใจทำงาน บางครั้งก็ขโมยเงิน ทอง ไปขายเที่ยวเตร่ จนไม่มีใครไว้ใจ อยู่ด้วยกันต้องคอยระวัง พี่น้องผม หลังจากแต่งงาน ต่างคนก็แยกย้ายไปอยู่ที่อื่น นอกจากพี่สาวที่ไม่แต่งก็ยังอาศัยอยู่กับเขาที่บ้านเดิม เขาเคยไปบวชเรียนอยู่พักหนึ่งโดยญาติแนะนำวัดที่ต่างจังหวัด หลังจากสึกแล้ว ความคิด การพูด การกระทำต่างๆ ดูเหมือนจะไม่เปลี่ยนแปลง ลืมเล่าไปเรื่องหนึ่ง ตอนติดคุก เขาได้ฝึกทำเบเกอรี่ในโรงเรียนคุก ตอนออกมาก็เคยทำเบเกอรี่ขาย ตั้งใจจะให้ทำเป็นอาชีพ แต่ก็ไม่เอาใจใส่ และก็ได้เลิกลาไป ทุกวันนี้ก็ยังอยู่กับพี่สาวที่บ้าน ถึงแม้ว่าจะได้เข้าทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง มีเงินเดือน แต่ก็ยังต้องมาขอเงินจากพี่สาวเป็นประจำ บางวันก็ดื่ม เหล้าเมาจนดึกดื่น กลับมาก็โวยวาย ไม่ยอมนอน และก็ไม่ยอมตื่นจนเลยถึงเที่ยง การงานบางวันก็ไม่ไปทำ อาจเป็นเหตุให้นายจ้างไม่พอใจ และคงจะพิจารณาให้ออกจากงาน ผมคิดว่าการกระทำของเขาคงจะไม่รู้ตัวเองเกิดจาการกระทำของเขาเอง จะบอกว่าเป็นเวรกรรม ในทางพุทธ ก็คงได้
ผมได้ปฏิบัติตามคำสอนของเรยูไก ได้รับการบอกจากรุ่นพี่ว่าการกระทำเกิดจากเหตุ และปัจจัย ถ้าไม่แก้เหตุที่ต้นทาง ผลก็คงไม่เปลี่ยนแปลงได้ เฉกเช่นเดียวกับหลานคนนี้ ผมได้สวดมนต์พระสูตรสี่น้ำเงินทุกวันได้อธิษฐานจิตให้เขาได้เปลี่ยนแปลงการกระทำที่ผ่านมา ผมยังเชื่อว่าบรรพบุรุษจะบันดาลให้เขาได้รับรู้ในสิ่งที่ถูกต้อง และเพื่อนๆ สมาชิก ก็ได้ให้กำลังใจสวดมนต์อธิษฐานด้วย ผมก็ต้องขอบคุณที่คอยให้กำลังใจ ผมจะติดตามการเปลี่ยนแปลงของเขาตั้งแต่ผมได้รับโทรศัพท์จากเขาในคืนดึกวันหนึ่ง ที่กำลังเมา บ่นถึงความผิดหวังในพี่สาว(ป้า) ที่คอยบังคับในสิ่งที่เขาไม่ชอบ ผมจะไม่ทำเหมือนอย่างพี่สาว แต่จะรับฟังเรื่องของเขาไม่ต่อต้าน แต่ก็ไม่สนับสนุน บางเรื่องรุ่นพี่แนะนำว่า ไม่ให้ดุด่า แต่ให้รับฟังอย่างเข้าใจต้องให้เวลา ใช้เวลาทำกิจกรรม และแนะนำให้เป็นสมาชิกเรยูไก ผมจะทำตามที่รุ่นพี่แนะนำ และมีความหวังว่าเขาจะเป็นสมาชิกที่เป็นคนดีต่อสังคมได้ในอนาคต ขอบคุณทุกท่านที่ได้ตั้งใจฟังผมเล่าเรื่องจนจบในวันนี้ ขอความเมตตากรุณามีต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยครับ
ธีรวัฒน์ อุ่นสินมั่น